zaterdag 13 maart 2010

Iets om over na te denken...

Een gedicht over autisme dat ik van het blog van mijn zus gepikt heb:

In mijn wereld is alles anders
zachte geluiden, rustig en stil
bewegingen die zich steeds herhalen
zo is het goed, dat is wat ik wil.

Ik kan niet tegen harde geluiden
onverwachte dingen maken mij bang
ik leef in m'n eigen wereld
dat duurt misschien wel heel erg lang.

Een knuffel kan ik niet begrijpen
ik weet niet eens hoe of dat moet
ik hoef niet op een ander te lijken
zoals ik ben zo is het goed.

Opgesloten in m'n eigen wereld
zoek ik naar houvast en zekerheid
die uitgang is voor mij verborgen
het kost veel geduld en tijd.

Houd van mij zoals ik ben
ook al kan ik het zelf niet tonen
jij bent voor mij van heel veel waarde
blijf in mij geloven.

Dit is zo ontzettend herkenbaar. Misschien dat het voor degenen die niet zo bekend zijn met autisme een beetje duidelijkheid schept....

Geen opmerkingen: