Weekendje London

Afgelopen weekend zijn we naar Londen geweest met Henrie"s werk. Het was geweldig!!! We hebben ons echt gedragen als Jan de Toerist en werkelijk alles fout gedaan om te blenden: bijna onder een auto gelopen, omdat die van de "verkeerde" kant kwam, aan de "verkeerde" kant trappen op en af gelopen, alle gebouwen gefotografeerd, de ondergrondse trein de verkeerde kant op genomen (i.p.v. Londen in, gingen we Londen uit), gewacht op een ober in een pub, regelmatig klem gezeten in de porrtjes van de metro, gelachen om de vloerbedekking in de toiletten en als klap op de vuurpijl gevraagd in welke pub we konden high-teaen, dat was werkelijk een doodzonde (oeps).

We zijn vrijdagochtend om 5.30 uur in de bus gestapt en via Breda (om meer collegs"s op te halen) en de tunnel naar Londen gereden, waar we rond 14.00 uur waren. Even de tassen de de kamer deponderen en naaar de ondergrondse. Nadat het gelukt was om geld uit de muur te halen, een kaartje te kopen en door het poortje te lopen, zaten we in de trein. Maar helaas die reed de verkeerde kant uit. Na wat uitleg van een hele vriendelijke meneer, stapten we een half uutrje later uit op Piccadilly Circus. Ik wist niet waar iik moest kijken: overal rode dubbeldekkers, prachtige gebouwen en ongelofelijk veel mensen en verkeer. Gelukkig staat op de weg welke kant je op moet kijken om over te steken, maar dan gaat het soms nog fout en sta je bijna tegen een bus of grote sportauto aan.

De volgende dag hebben we een stadsrondrit gemaakten zijn we 's middags gaan sight-seeën. Tussen de middag namen we een grote koffie en een stuk taart bij Costa. Wist ik veel dat groot ZO GROOT was:

Ik kon wel zwemmen in deze kop cappuccino. De twee oren waren ook geen overbodige luxe.

We hebben het echt super gehad en ik wil absoluut een keer terug, of misschien wel vaker: één keer om alle musea te bekijken en één keer om te winkelen.

Ik ga in ieder geval alle foto's scrappen: ik heb nu eindelijk weer veel inspiratie.

Is ze niet schattig?

Dit is onze jongste teckel Guusje. Ze is nu een half jaar en al helemaal ingeburgerd in ons gezin. Ze is zo ontzettend grappig, vrolijk en hééééél ondeugend, maar bovenal is ze super schattig en dol op knuffelen en spelen.

Trots als een pauw...

ben ik op onze Roel en alle andere kinderen van het zwemteam van De Zonnewijzer!!! Ze zijn nl. eerste geworden op de Valkenswaardse schoolzwemkampioenschappen. Een hele prestatie is dat, zeker als je weet dat er 28 teams meededen. De Zonnewijzer had nog een tweede team en dat is 14e geworden , zeker niet slecht!

Na de eerste estafette stonden we 6e, dus ik dacht dat het niets zou worden, maar daar had ik me mooi in vergist! Bij de tweede tussenstand stonden we opeens 3e en bij de 3e stonden we tweede! Toen we bij de 4e tussenstand 1e stonden, konden juf Ingrid en ik het nauwelijks geloven: zo ontzettend goed! Wat duurde het wachten op de einduitslag lang: ze begonnen bij nr. 28. De kinderen kregen eerst een medaille en moesten daarna allemaal als team op de foto. Toen we bij de laatste 3 zaten werden we al een beetje onrustig en toen we hoorden dat we ook geen 2e waren geworden, hebben we het zwembad afgebroken! Eindelijk staan deze kinderen eens vooraan! Ze worden vaak een beetje meewarig aangekeken, maar gisteren niet! Ik geloof niet dat Sven Kramer blijer was met zijn WK-titel als deze kinderen met hun kampioenschap en terecht!


Omdat ik de bekers vanochtend naar school moest brengen, kon Roel er even mee poseren.

Vandaag is de triomftocht door de school. Ze hebben heel wat te laten zien: twee bekers (waarvan één een wisselbeker) en een medaille. Morgen krijgen ze ook nog een oorkonde.

Op tweede Paasdag worden de Brabantse Kampioenschappen in St. Oedenrode gehouden en daar zijn we natuurlijk weer van de partij om de Valkenswaardse eer te verdedigen.

Iets om over na te denken...

Een gedicht over autisme dat ik van het blog van mijn zus gepikt heb:

In mijn wereld is alles anders
zachte geluiden, rustig en stil
bewegingen die zich steeds herhalen
zo is het goed, dat is wat ik wil.

Ik kan niet tegen harde geluiden
onverwachte dingen maken mij bang
ik leef in m'n eigen wereld
dat duurt misschien wel heel erg lang.

Een knuffel kan ik niet begrijpen
ik weet niet eens hoe of dat moet
ik hoef niet op een ander te lijken
zoals ik ben zo is het goed.

Opgesloten in m'n eigen wereld
zoek ik naar houvast en zekerheid
die uitgang is voor mij verborgen
het kost veel geduld en tijd.

Houd van mij zoals ik ben
ook al kan ik het zelf niet tonen
jij bent voor mij van heel veel waarde
blijf in mij geloven.

Dit is zo ontzettend herkenbaar. Misschien dat het voor degenen die niet zo bekend zijn met autisme een beetje duidelijkheid schept....

Kerstkaarten met Marianne Design

Deze kaarten heb ik al een tijdje geleden gemaakt, maar nog niet eerder gepubliceerd. Ze zijn gemaakt met het papier en plaatjes van Marianne Design. Ik heb ze gelift uit het tijdschrift Marianne, daar staan zulke leuke ideëen in.

Weer hele rose scrapkaarten

Afgelopen zaterdag kreeg ik de cardkit van Scrapfever met daarin dit prachtige papier van Imaginiscence (ik geloof dat je zo schrijft). De kit was compleet met stempeltje, stickertjes en lint. Ik heb zelf wel wat ander lint gebruikt op deze kaarten en wat bloemen en brads, maar voor de rest eigenlijk alles wat erin zat. De pareltjes op de onderste kaart zijn gemaakt met een stippelverf (ook uit de kit).